Verslag: New York 2009

Verslag: New York 2009

Inleiding

Ik wilde altijd al graag een keer naar New York, maar mijn vrouw (Pauline) wilt niet vliegen. Daarom ben ik samen met mijn neef (Daan) voor 6 dagen die kant op gegaan.

Het is uiteindelijk een aardig verslag geworden. Wil je er snel doorheen, zoek dan de dik gedrukte onderstreepte woorden op. Veel woorden kun je aanklikken, deze verwijzen naar een foto of meer informatie elders op het internet. Zelf schrijf ik nooit verslagen, dus ik hoop dat het een beetje te lezen is. :-)

Foto’s: Album New York

Video: Daantje & Lexie in New York

Vette shit, eindelijk , we leaving today!

Eerst Jeroentje (mijn zoontje) en Pauline (mijn vrouw) een hele lange dikke knuffel gegeven.
Pauline ging werken en ik een half uur later richting Amsterdam.

Uiteraard erg druk op de weg, maar om 10:30 uur was ik in Amsterdam.
Na een bak koffie werden we weg gebracht naar Schiphol door Jan en Mady.

Om 13:30 uur ging ons vliegtuig en sinds mijn 2e levensjaar ging ik weer een keer vliegen.
Mijn voorstelling was iets anders. Ik had de nieuwe Boeing 777 groot verwacht met veel ruimte, maar het leek meer op een kleine bus of zo. Het vliegen was best leuk en mooi (boven de wolken), maar toch ben je na een filmpje of 3 en wat series blij dat je weer land ziet. We vlogen over wijken die je uit films kent. Vrij staande huizen met brede straten in blokken.

Op het vliegveld aangekomen was het erg druk. De mensen bij de controle waren koel en onvriendelijk. Alles duurde lang en we moesten onze adressen wel 4 keer invullen. Ook werden er vingerafdrukken gemaakt en een foto van de ogen. Onze conclusie, 9/11 heeft de Amerikanen gek en paranoïde gemaakt. Niet helemaal onbegrijpelijk en het kan onze pret ook niet drukken.

Eindelijk door de hele poppenkast heen gekomen, tijd om wat euro’s om te wisselen in dollars en wat extra geld bij te pinnen. Daar stonden we dan. Big city. Na een lange reis kun je natuurlijk moeilijk gaan zoeken naar een goedkope manier om naar het hotel te komen, maar zo lui en simpel als we zijn, betaalden we liever 30 euro om in een taxi te stappen en voor de deur uit te stappen.

Gelukkig maar want ik was erg misselijk geworden en met het openbaar vervoer had ik het helemaal zwaar gehad. Bovendien hadden we de aankomst op deze manier niet willen missen. Je ziet in de verte gebouwen die je kent uit films en series op tv. Echt een geweldig moment. Daarna zit je in het centrum en herken je wederom allerlei bekende winkels, gebouwen en eetgelegenheden.

De taxi stopt voor de deur van hotel Pennsylvania. Rechts staat niets minder dan het Medison Square Garden en in de verte het Empire State Building.

Nog steeds misselijk zei Daantje dat ik maar even moest gaan zitten en hij ging inchecken. Gelukkig voelde ik me steeds beter. Op een gegeven moment konden we naar onze kamer.

De kamer zag er goed uit. Niet te luxe, maar wel in het hartje van de grote appel.

Na het opfrissen was het tijd om een hapje te gaan eten. We lopen het hotel uit en dan komt er echt van alles op je af. Uuuh, ok… keuze genoeg. Uiteraard niet gelijk de eerste tent binnen gestapt, maar even rond gelopen. Na enige tijd kwamen we een tent tegen genaamd ‘Tick Tock’. Deze tent, gelegen achter het MSG, zag er echt ouderwets Amerikaans uit. Het eten was erg lekker. Een flinke hamburger, frietjes en Coca Cola. Het betalen ging wel wat vreemd. Het was totaal 21 dollar en daar schreef hij zelf 5 dollar fooi bij. We gaven 30 dollar en de beste man kwam niet meer terug. Haha, nou we zijn maar weg gegaan, helemaal geen zin in gedoe.

Daarna zijn we nog wat rond gaan lopen en ook even bij Medison Square Garden gaan kijken. Daar konden we kaartjes kopen voor de New York Ryders (ijshockey). De wedstrijd was al begonnen en daarom konden we kaartjes kopen voor 10 dollar. (7 euro). Ik zag het wel zitten om de sfeer te proeven in dat wereldberoemde gebouw, maar Daantje helaas niet. Samen uit, samen thuis dus zijn we verder gaan lopen. Om een uur of tien was het leuk geweest met de broadway en andere lange straten en zijn we op bed gaan liggen. We waren al erg lang op pad door het tijdsverschil met Nederland.

Vrijdag 23 oktober 2009

Het is 3 uur ’s morgen en ik ben klaar wakker. Leuk die jetlag. Het eerste waar ik aan denk is mijn schatjes thuis en bedenk me dat het daar nu tijd is om op te staan. Gelijk naar Pauline gebeld. Ik mis ze nu al en ik moet nog een paar dagen. Ik lig nog wakker in bed en verveel me behoorlijk. Daantje ligt zwaar in dromenland, dus ik bedenk me geen moment.

Daar ging Lexje midden in de nacht naar beneden. Ik verwachte wel wat mensen maar toch een redelijk rustige straat, maar trof alles behalve dat aan. Ik begreep gelijk wat Frank Sinatra bedoelt met ‘the city that doesn’t sleep’.

Er was van alles te doen in het hotel en buiten was het gezellig. De McDonals die 24/7 open is, heb ik links laten liggen. Nee, dat is een beetje te veel van het goede als je net wakker bent.

Er komen twee typisch Amerikaanse donkere jongens aangelopen, zoals je ze kent uit films. Of ik een sigaretje over had. Haha, hele aardige gasten en vervolgens kwam er nog iemand aangelopen om geïnteresseerd te vragen waar ik vandaan kom. Het is me opgevallen dat er over het algemeen zeer leuk en positief gereageerd word op het feit dat je uit Nederland komt. In de verte bouwen een paar mannen iets op. Het is een camera met compleet met lampen etc en vervolgens verschijnt er ineens een aantrekkelijke dame met microfoon. Waarschijnlijk iets van het nieuws of zo. Zag er allemaal grappig uit, maar de New Yorkers kijken er niet van op.

Na een wandeling ben ik weer naar de kamer gegaan, maar kon wederom niet slapen. Dus opnieuw mijn kleren aangedaan en naar beneden. Even een choco gehaald met een donut en toen kwam ik een internet café ruimte tegen. Normaal heb ik niet zoveel moeite met techniek , maar ik begreep geen reet van die ticket machine. Achteraf bleek het de vermoeidheid te zijn, want ’s morgens was het erg simpel en zo gedaan.

Na een paar uur kwam ik rond een uur of 6 weer boven en daar zat Daan rechtop in bed. Eindelijk. Even onder de douche geweest en daarna de straat op gegaan. We zijn weer naar Tick Tock gelopen, want Daantje had eerder gezien dat ze daar pannenkoeken hebben. Zelf maar even een Omelet ham/kaas genomen (mijn collega’s in Hoevelaken zaten daar ook aan rond die tijd (altijd op vrijdag).

Weer op verkenning geweest en daarna een middagdutje gedaan in het hotel.
Mijn camera was/is kapot dus gingen we op zoek naar een andere. Helaas niet zo snel iets gevonden, dus eerst andere zaken regelen. Een metro weekkaart halen en een planning maken voor de dag.

Eerst zijn we met de metro naar Staten Island geweest. Met de pont langs het Vrijheidsbeeld en weer terug. Erg mooi, vooral als je weer richting Manhattan vaart en de stad over het water in de verte ziet liggen. Magisch!

Daarna zijn we weer verder gaan lopen tot we met toeval bij de plek van 9/11 kwamen. Ground zero. We waren er niet naar op zoek, want we zijn allebei van mening dat het niets leuks is en er geen reden is om te kijken. Er is namelijk niets te zien. Toch waren we aardig onder de indruk van het gebeuren. Na even gekeken te hebben zijn we doorgelopen. De omgeving in het zuiden van de stad vond ik persoonlijk wat minder. Maar goed, het is ook het zakelijke gedeelte en daar heb ik niets mee. Zover ik weet geldt dit ook voor Daantje.

Na een aardige wandeling zijn we de metro ingedoken om weer richting het hotel te gaan. Onderweg hebben we een hamburger menuutje gehaald en mee genomen naar het hotel. Daar hebben we film gekeken en zijn we allebei in slaap gevallen.

Nadat de opa’s klaar waren met hun middagdutje zijn ze weer op jacht gegaan naar een camera. Na een aantal winkels uiteindelijk een leuke camera gevonden en daar ben ik dan ook erg gelukkig mee. Ze probeerde nog wel een SDD kaart aan te smeren die 4 keer zo duur was dan in Nederland. Gelukkig lette mijn neef goed op en is terug gegaan. Een nieuwe rekening laten maken en later ergens anders aan SDD kaart gekocht die nog steeds prijzig (40 dollar) was, maar de helft van wat hij in die winkel koste.

Dus een tip als je in New York iets gaat kopen, laat je niet verleiden want ze willen je er van alles aansmeren.

Daarna zijn we een hele lange wandeling richten de kust gaan maken. We kwamen door erg leuke Amerikaanse straten en herkenbare gebouwen. Ook liepen we door Korean Town, erg leuk. Na een lange wandeling kwamen we bij het water. Daar zagen we een helikopter terug komen van een vlucht. Ik zei nog tegen Daantje dat het misschien wel leuk is om te kijken of we ook een vlucht konden boeken. Hij ging hier niet op in, maar ik wist niet dat hij dit al als verrassing had geboekt.

’s Avonds zijn we steak gaan eten. Jonge jonge, dit was er ééntje van een halve kilo of zo. Maar goed, ik heb niet zoveel moeite met vlees en had zelfs nog ruimte om een stuk van de steak van Daantje weg te werken. Want de ober liet even weten dat hij in de problemen zou komen als hij iets zou laten staan haha. Mooie vent was dat.

Helemaal vol van het eten zijn we weer gaan liggen, beetje zappen en dommelen met op de achtergrond de stads geluiden. Voornamelijk getoeter en sirenes. Maar op 15 hoog, is dat niet zo erg.

’s Avonds zijn we op pad gegaan. We wilden naar een technofeestje toe. De club (Cielo) vinden ging redelijk vlot, hoewel de taxichauffeur volgens mij meer bij toeval de juiste straat in ging. We zagen een lange rij en zijn daar maar in gaan staan. In de rij veel mensen ontmoet. Zo ook een paar gasten waarvan de één nog betere vecht technieken wist te demonstreren dan de ander en later nog een meisje die met haar moeder naar de club ging. Na bijna een uur in de rij te hebben gestaan kwam meneer de klerenkast langs voor legitimatie. Toevallig had ik nog mijn ID kaart (maar of die daar ook geldig is weet ik niet) , maar Daantje had sowieso geen legitimatie bij zich. Die 4 gasten overigens ook niet.

Dus zijn we iets verder gelopen en daar was een club waar we zo naar binnen konden en ook nog eens gratis. Even later kwamen daar ook die andere gasten aangelopen en die zeiden gelijk tegen ons: Come on dudes, let’s party! Haha. Maar wij hadden het wel een beetje gehad en zijn na een biertje een taxi gaan zoeken.

Taxi’s zijn in New York trouwens spot goedkoop. Een aardig stuk (10 minuten of zo) terug naar het hotel was iets meer dan 5 dollar. Vijf dollar!!! In Nederland is instappen al 7,50 EURO!

Zaterdag 24 oktober 2009

Heerlijk geslapen. Rond 9 uur werden we wakker en Daantje kwam alweer snel op het idee om koffie te gaan halen. Na een douche, een overdreven grote bak (emmer) koffie en croissant, zijn we de straat op gegaan. Het was een regenachtige dag, dus we zijn maar eens gaan shoppen.

We zijn beland in een winkel genaamd: JCPenny. Een enorm grote winkel met van alles en nog wat. Pardon? Merk spijkerbroeken (Levi’s) voor 29 dollar. Vergelijk het maar niet met Nederland, want dan voel je je nog meer afgezet dan normaal. Zelf had ik geen spijkerbroek nodig, maar rond kijken naar iets leuks kan nooit kwaad. Een nike trainings(chill)broek voor thuis op de bank, 2 casuals shirtjes en een bedrukt shirt verder, moest ik 40 dollar afrekenen. Een lachertje dus, gaat helemaal nergens over.

In de buurt van time square kwamen we een grote speelgoedwinkel tegen. Ach, wat is groot? Midden in deze 4 verdieping tellende winkel, stond een reuzenrad. Instappen op de begaande grond en je gaat langs alle verdiepingen. Dat is nog eens wat anders dan de ballenbak bij de Ikea in Duiven. Ongelooflijk. Of je nou voor knikkers komt, een Playstation 3 joypad, een hoelahoep, skippiebal of een spelletje yahtzee, je vindt het allemaal hier. Het is maar goed dat ik mijn verstand op nul kon zetten en me realiseerde dat ik nog met het vliegtuig naar huis moest, anders had ik echt zoveel leuke dingen voor mijn zoontjes gekocht. Bovendien moeten we die bengels niet teveel verwennen, maar ach…. hoe vaak komt pappie nou terug uit New York?!

Buiten op straat kwamen we iemand tegen, die we kennen uit boekjes over New york. The naked cowby Haha, echt grappig om te zien. Die gast is wereldberoemd met zijn gitaartje en carnavalskleren. Wat een malloot. Maar goed, zo lang hij van me afblijft, vind ik alles best.

Daarna zijn we gaan eten bij een erg leuke tent op time square. De naam ben ik even vergeten, maar ik weet wel dat de coctails daar erg lekker zijn. Ook de kippendingetjes (weet ik veel hoe dat heet), waren erg goed te nassen. Niets mis mee.

We zijn deze middag ook nog bij het Central Park geweest. Het was nog steeds regenachtig, dus erg ver zijn we niet gegaan. Toch even een stukje park gezien en vervolgens weer naar het hotel.

Eindelijk was het dan zover. We gingen naar Grimaldi’s. Dit zou de beste pizzeria van de wereld zijn. En inderdaad, er stond zoals voorspelt een rij van drie kwartier. De regen kwam met bakken uit de lucht vallen, maar niemand die er aan dacht om te vertrekken. Tijdens het wachten raakte ik aan de praat met een dame uit Florida. Het was erg gezellig en het dode de tijd enorm. Uiteraard even de foto van Jeroentje laten zien en over ditjes en datjes gepraat. Ze kende Bosch (mijn werkgever) en zelfs Arnhem wist ze te liggen. Ze was al een keer in Frankrijk en Brussel geweest en wilde dolgraag nog een keer naar Nederland. Ik kon prima met haar praten (ze was officieel een Thaise en heeft dus Engels geleerd zoals wij dat ook doen hier). Maar toen die kerel, met wie ze was, tegen mij begon te praten, kon ik daar gelijk geen reet van maken. Erg plat Amerikaans. Maar goed, het was gezellig. Toen we eindelijk binnen waren, voelde ik me helemaal blij. Een heel warm ouderwets restaurant, met aan de muur oude foto’s, een gouden plaat van Frank Sinatra en op de achtergrond klonk ouderwetse muziek.

Met onze buik vol zijn we terug gegaan richting het hotel. We gingen weer ‘ff’ liggen om vervolgens naar een club te gaan. Helaas, we waren allebei te moe om weer op te staan.

Zondag 25 oktober 2009

Eindelijk lag ik lekker te slapen, maar werd om een uur of vier toch wakker. De telefoon ging. Het was mijn lieve vrouwtje vanuit de lage landen. Ze dacht dat we nog buiten in gevaarlijke buurten tussen vage clubs en gangsters rond liepen haha. Omdat ik in dromenland was, had ik niet gereageerd op haar smsjes en logisch dat ze ongerust was.

Maar de twee bejaarde neven lagen helemaal voor pampes op tijd in bed. Het is ook erg vermoeiend om dagen door New York te struinen en niets willen missen. Je hebt de wildste plannen qua uitgaan, maar het is gewoon niet vol te houden als je overdag ook een heel programma hebt.

Na het telefoontje kon ik niet meer slapen. Daarom ben ik maar naar beneden gegaan om via hyves te ‘kwekken’ met het thuis front.

’s Middags zijn we naar het American Museum of Natural History geweest. Hier zijn we onder andere in een koepel geweest waarin je gaat liggen en een film ziet over de ruimte. Het lijkt alsof je in de ruimte zweeft en het is dan ook erg vet om te zien. Overal om je heen zie je sterren en planeten. Helemaal geweldig.

Het museum is trouwens erg overdreven beveiligd. Aan de voorkant staan meerdere politie auto’s, motors, mannetjes met mitrailleurs, honden, etc. Het zal allemaal wel. Lijkt me meer show dan wat anders.

Het American Museum of Natural History, ligt naast het Central Park, dus ook daar zijn we weer even doorheen gelopen. Ik denk dat we totaal misschien 10% van het park gezien hebben, want het is ongelooflijk groot. Daar is het vondelpark een hondenuitlaat veldje bij. Met alle respect voor Amsterdam overigens. J

’s avonds zijn we naar het Empire State Building geweest. Er stond een rij van een paar uur, maar met Express tickets konden we zo overal doorlopen. Ja, het is een stuk duurder, maar echt de moeite als je voeten bijna gevoelloos zijn van een paar dagen rond lopen. Eenmaal boven weet je niet wat je ziet…. Wat was dat mooi. Je zou bijna een traantje laten als je al die lichtjes van de grote stad ziet. Echt fenomenaal gewoon. Maar ja, wat wil je vanaf een gebouw dat 381 meter hoog is.

Maandag 26 oktober 2009

De laatste dag was aangebroken. Dus we gingen onze koffers pakken om ze vervolgens te stallen onderin het hotel. Op deze manier konden we nog optimaal gebruik maken van New York zonder met onze koffers rond te slepen.

Bovendien was dit de dag van de grote verrassing. Daan had een helikoptervlucht geregeld. Echt helemaal geweldig. We hadden allebei nog nooit met een heli gevlogen en nu gewoon boven New York. Niet normaal, wat een ervaring en wat een mooie vlucht. We zijn langs het Vrijheidsbeeld gevlogen, langs Ground Zero, Central Park, eigenlijk kon je vanuit de Heli overal wel naar toe kijken. De vlucht duurde 12-15 minuten. Klinkt vrij kort, maar het is een behoorlijke tijd. Echt een super ervaring.

Na een bezoek aan de Ierse pub zijn we met de metro naar Brooklyn gereden. Daar hebben we een wandeling gemaakt over de Brooklynbridge. Het is een indrukwekkende brug, maar na een paar dagen feesten in New York toch best een eind lopen.

Weer aan de overkant (stad zijde) zijn we nog een stuk gaan lopen om vervolgens de metro te pakken.

Aan het einde van de dag zijn we gaan eten bij Fridays een erg leuke tent in Rock & Roll style. Dit was de afsluiter van onze New York trip want daarna moesten we de koffers afhalen en met de taxi terug naar het vliegveld.

Bij de tol maakte Daantje een foto van de mensen die aan het werk waren (opdracht van zijn fotografie opleiding). Gelijk stond er een dame van de politie aan het raampje om de foto’s te bekijken. De laatste foto’s die Daantje vanuit de taxi had genomen moesten verwijderd worden. Sinds 9/11 is het niet toegestaan om foto’s te maken van mensen in uniform.

We waren erg vroeg op het vliegveld (20:00 uur ofzo) en om 23:30 uur ging het vliegtuig pas. Gelukkig kon ik daar met mijn Visa pas een internet verbinding maken en zo de tijd doden. Terug vliegen vond ik niet zo geweldig. Hoewel ik doodop was, heb ik geen oog dicht gedaan. Maar goed, wat was ik blij de Nederlandse kust weer te zien. Terug in Amsterdam gelijk in mijn auto gesprongen en naar mijn schatjes gereden.

Conclusie

Wanneer je naar New York gaat, zou ik (persoonlijk) minimaal 5 dagen gaan. New York is helemaal te gek. Zelf heb ik de indruk dat de Amerikanen sinds 9/11 een beetje doorgeslagen zijn. De New Yorkers zijn erg aardig en behulpzaam. Verder is het een geweldige stad. Je ziet veel politie met toeters en bellen, maar echt criminaliteit hebben we niet gezien. De gebouwen zijn erg indrukwekkend en er komt ongelooflijk veel op je af. Dit is géén rust vakantie, wanneer je terug keert naar huis ben je helemaal gesloopt. Maar echt, super vet!

Geef een reactie

Wichhart Online © | Studio ViaNova | Scripts: Tooljunkie.nl