Traphekje

Dus ik kom onder de douche vandaan, trek mijn kleren aan en geef mijn vrouwtje een kus. Ik loop naar beneden en kom bij het traphekje.

Ik wil deze open doen, breekt toch gewoon die hendel af. Dus ik kijk of het op een andere manier open te krijgen is, nou vergeet het maar. Het is een pin met een sterke veer die je normaal met die hendel open schuift, alleen zonder hendel is dat lastig.

Dus ik pak een schaar en duw, door een smalle opening, die pin naar links in de hoop dat ik ‘klik’ hoor en ik eindelijk naar beneden kan. Maar dat kl*t3 ding schiet gewoon weer terug in standje muurvast. Dit moet je je dan voorstellen, een aantal keer achter elkaar. Ik probeer rustig te blijven, want het hele huis lag nog te slapen (het was inmiddels 5:55 uur).

Ik bekijk dat hekje en zie dat de pin vast zit met vier schroeven. Dus ik op zoek naar een schroevendraaier. Nou, ik ben nou niet echt Bob de Bouwer als het gaat om klussen en gereedschap dus dat was nog even zoeken.

Uiteindelijk een schroevendraaier gevonden en ik schroef rustig en kalm die schroefjes eruit. Daarna wil ik die kap eraf trekken, maar omdat die #@%&^ pin nog in het hekje en de post zat, lukte dit ‘net’ niet. Hij ging bijna……, maar net niet helemaal.

Dus ik kijk naar dat hekje en dacht: Als ik een klein tikje geef….dan komt ie wel. Ik schop tegen dat hekje en ik trap dat ding vast tegen de muur aan en vervolgens stuiterde dat ding naar beneden.

Waarschijnlijk had ik iets meer frustraties in me dan ik dacht. Hele huis natuurlijk wakker…. Dus ik doe de deur naar zolder open en zeg: Nou het hekje is eruit hoor. Tot straaaaks